A cultura é un dos elementos principais à hora de construir o modelo de sociedade que desde o soberanismo galego estamos a defender. Entendemos que a cultura deve ser para os e as cidadáns un medio de relación social e participación, de diálogo e reflexon comun que nos permita recoñecer-nos como persoas e coletivamente como galeg@s. A cultura é portanto umha ferramenta de profundización democrática e vertebración social.
Ao noso entender, o obxectivo da política cultural municipal deve facer do nosso concello un factor chave na revitalización cultural do noso país através do envolvimento de todas e todos os cidadáns. O Concello non deve suprir nen dirixir a sociedade civil, protagonista principal da vida cultural, senón que ten de traballar por asentar umhas sólidas bases sobre as que o tecido asociativo, a administración pública e as iniciativas particulares podan construir un proxecto cultural enriquecedor e liberador para o conxunto da poboación.
Nada é mais daniño para umha sociedade que umha concepción parcelária da cultura e a sua utilización como arma eleitoral. É a política quen ten de se pór ao servizo dun proxeto de enriquecimento cultural coletivo. Por isto, a política cultural deve partir do princípio de facer o município partícipe da vida cultural, velando para evitar a dualización da sociedade, levantar o patamar de calidade na produción cultural e artística e estabelecer mecanismos de socialización deste património comúm.
O planeamento democrático da política cultural teria de permitir definir de maneira consensuada e coa co-responsabilización da administración e a sociedade civil, o conxunto de elementos necesários para conseguir estes obxectivos. Cumpre acabar coa clientelización da vida cultural da concello, entendida esta como a compra de vontades através dos subsídios e o favor, evitando atitudes paternalistas e controladoras por parte da administración municipal face o tecido asociativo e cultural.
- Creación do Museu Romano Caldoval: Construción dun Museu na cuneta de Caldoval sobre a presenza romana en Mugardos.
- Restauración de todas as Fontes e Lavadoiros do Concello e cursos de auga e mananciais que lle dan auga. Se se levan a cabo a corta de eucaliptos proposta noutra epígrafe, as fontes e lavadoiros abofé que van ter auga a canadas.
Restauración da Fonte de S. Xoán de Piñeiro e o regato de lavar que están actualmente en estado de abandono.
Restauración dos rios de lavar de Franza, Iden dos Lavadoiros da S.Vitório, Souto da Baixa e Canta-a-Rá e Iden das Fontes de S. Vitório, Noville, Camiño Penso e Camiñ das Torres Reitoral.
Restauración da Fonte da Rega e da Fonte de Santo António en Simou.
- Recuperación para usos sociais e didáticos de todas as instalacións militares en estado de abandono presentes no noso Concello e comarca que fóron ocupadas polo exército español.
Sempre en defesa da cultura popular, do noso património e dos nosos símbolos.
3.1. Memória histórica
- Erradicar toda presenza no espazo público e institucional de todas as referéncias e de toda a simboloxia da ditadura fascista do xeneral Franco, de militares xenocidas e de calquer outra referéncia estreitamente ligada à negación dos direitos individuais e colectivos do noso país. Neste senso, derrubará-se a cruz fascista do Peteiro.
- Derrogar igualmente aquelas medidas institucionais que tivesen como fin o activo ou pasivo apoio e/ou louvanza de accións contra a liberdade dos povos e das persoas.
- Retirada do uso municipal do título de Real Vila e pasar a denominarse unicamente Concello de Mugardos.
- Medidas encamiñadas ao recoñecimento e à difuson da actividade dos e das mugardesas falecidas en defesa das liberdades democráticas e nacionais.
- Estabelecer rotas de promoción cultural dos cenários do Xenocídio en Mugardos e a comarca. Dinamizá-las a nível cidadá, turístico e educativo como património próprio da nosa memória coletiva.
- Restituición da memória histórica das mulleres. Existe umha abismal diferenza entre os non es de ruas de Mugardos dedicados a homes e os dedicados a mulleres. Renden homenaxe a mulleres significadas por méritos profisionais, artísticos, políticos e sociais.
- A comison encarregada do non énclator de ruas e prazas da concello contará con umha representante permanente da Concellaria da Muller que, en contacto coas entidades e mulleres da concello, recollerá propostas de non es de mulleres significadas en diferentes ámbitos e épocas, con excluson expresa das mulleres aditas a reximes fascistas. Esta representante contribuirá à listaxe de non es e a comison aprovará os que ache oportunos en número suficiente (50% serian umas 198 ruas) para conseguir umha paridade real co número de non es de ruas dedicadas aos homes.
- Desenvolver campañas de sensibilización, actas de homenaxe, rotas das mulleres e outras actividades para tirar do esquecimento as mulleres e especialmente aquelas que loitaron para defender os valores de xustiza, igualdade e libertación nacional, social.
3.4 Apoio ao tecido sócio-cultural
- Asumimos como próprias aquelas manifestacións culturais da concello produzidas polo tecido asociativo existente e que teñan carácter enriquecedor e transformador para todas as e os cidadáns. É imprescindível umha política cultural popular non elitista comprometida coa realidade local e coa realidade nacional da Galiza.
- Asesoramento e apoio a todas aquelas iniciativas culturais non institucionalizadas que hoxe teñen difícil desenvolvimento, fundamentalmente, por caréncia de recursos.
- Posibilitar a participación dinámica de todas as entidades culturais da concello no Dia da Pátria, concretamente na organización dos actos e a xeston dos balcons para promover o auto-financiamento das entidades.
- As políticas no ámbito da cultura deven ter a intención de promover a extenson do uso do galego e o desenvolvimento da consciéncia nacional sobre a base da coeson social e o sentido de comunidade. O Concello promoverá a interrelación das e dos cidadáns do território nacional através de, por exemplo, intercámbios entre entidades de diferentes concellos.
Sem comentários:
Enviar um comentário